Υποστηρίζεται, ότι δεν πρέπει να μιλάμε για δυσλεξία σε γενικά πλαίσια, αλλά για δυσλεξικό σύνδρομο, του οποίου τα είδη είναι τα εξής:

ΚΛΑΣΙΚΗ ΔΥΣΛΕΞΙΑ Ή ΔΥΣΛΕΞΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ
Είναι η πιο συχνή μορφή και παρατηρείται στην πλειοψηφία των δυσλεξικών παιδιών.
          Οι διαταραχές που παρατηρούνται εντοπίζονται στα γράμματα και κατ’ επέκταση στις λέξεις και στις φράσεις. Η αδυναμία μάθησης εμφανίζεται με την έννοια της έλλειψης κεντρικών εννοιών από το μάθημα, το οποίο έχει ήδη μάθει το παιδί με πάρα πολύ κόπο, με πολλές επαναλήψεις και κυρίως ακουστικά. Η ίδια εικόνα παρατηρείται και στις εκθέσεις του παιδιού, όπου λείπει η κεντρική εικόνα του νοήματος (Α.Ε. Σοφού).

ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ ΔΥΣΛΕΞΙΑ Ή ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΟ ΔΥΣΛΕΞΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ 
          Εδώ υπάρχει μια αντίστροφη σχέση με την κλασική δυσλεξία. Επίσης το είδος αυτό είναι εξίσου συχνό με το προηγούμενο.
          Οι διαταραχές παρατηρούνται στο επίπεδο της μαθηματικής σκέψης. Δηλαδή τα προβλήματα που παρατηρούνται  εντοπίζονται στη διαδικασία ή διαδικασίες οι οποίες έχουν σχέση με την αίσθηση του χώρου και κατ’ επέκταση του χρόνου και των αναλόγων μαθηματικών εννοιών, όπως για παράδειγμα η χρήση των νομισμάτων κ.α.
          Αντίθετα η ανάγνωση και η μάθηση μέσω λεκτικών συμβόλων, δηλαδή μέσω κειμένων, δεν εμφανίζει ιδιαίτερες διαταραχές σε επίπεδο μαθησιακής αφομοίωσης αυτής καθ’ αυτής. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν έστω και λίγες δυσχέρειες σε επίπεδο μάθησης μέσω κειμένων, οι οποίες αυξάνονται καθώς αυξάνονται και οι μαθησιακές υποχρεώσεις.
          Πρέπει να τονιστεί πως η ύπαρξη αγχώδους καταστάσεως, που εμφανίζεται στο συγκεκριμένο είδος, ανακόπτει την κανονική ροή της ανάγνωσης με την έννοια της μάθησης και κυρίως ανακόπτει τη δυνατότητα εκπομπής μέσω του προφορικού λόγου, του ήδη μαθημένου μαθήματος.
          Επίσης υπάρχει πιθανότητα εμφάνισης ενός περιοδικού τραυλισμού, στην ηλικία των τριών-τεσσάρων ετών, ο οποίος αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα, θα εγκατασταθεί μετά από κάποιο χρονικό διάστημα. Αναμενόμενη είναι ακόμη η σταδιακή εμφάνιση έντονων ψυχικών διαταραχών και προβλημάτων, τα οποία εμφανίζονται αυξανόμενα στα πλαίσια γενικευμένων αρνήσεων σε οτιδήποτε θεσμικό με επιθετικότητα, καταστροφικές τάσεις, κ.α. (Α.Ε.Σοφού).

ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΔΥΣΛΕΞΙΑ Ή ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΟ ΔΥΣΛΕΞΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ 
          Εδώ περιέχονται και τα δύο προηγούμενα είδη, χωρίς όμως να εμφανίζονται ταυτόχρονα. Εμφανίζονται, δηλαδή, με εναλλασσόμενη μορφή οι διαταραχές που περιγράφηκαν παραπάνω. Το ίδιο συμβαίνει και σε ψυχολογικό επίπεδο (Α.Ε. Σοφού).

ΔΥΣΛΕΞΙΑ ΤΟΥ ΡΥΘΜΟΥ –α- Ή ΔΥΣΛΕΞΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΡΥΘΜΟΥ –α-
          Στο είδος αυτό, παρατηρείται για γενικευμένη κόπωση στο άτομο όσον αφορά τις μαθησιακές του ασχολίες και υποχρεώσεις. Το άτομο κουράζεται πολύ σύντομα και όλη αυτή η κατάσταση δημιουργεί μια αρνητική ψυχολογική διάθεση σε οτιδήποτε σχολικό, ή γενικότερα σε οτιδήποτε χρειάζεται μάθηση.
Το είδος της δυσλεξίας ρυθμού –α-, παρατηρείται κυρίως σε κορίτσια και μπορεί και να παρατηρηθεί και σε ενήλικα άτομα (Α.Ε.Σοφού).

ΜΙΚΤΗ ΔΥΣΛΕΞΙΑ Ή ΜΙΚΤΟ ΔΥΣΛΕΞΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ
          Στο πέμπτο και τελευταίο είδος του δυσλεξικού συνδρόμου, συνυπάρχουν η κλασική δυσλεξία με την αντίστροφη δυσλεξία και τη δυσλεξία του ρυθμού –α.
          Εμφανίζεται κυρίως σε αγόρια και προκαλεί σοβαρή δυσλεξία, δίνοντας την ψευδή εικόνα της νοητικής υστέρησης. Σε μερικές περιπτώσεις υπάρχει η εικόνα ενός επιληπτικού ατόμου. Σε παιδαγωγικό επίπεδο, οι δυσχέρειες φτάνουν και σε πλήρη αδυναμία (Α.Ε.Σοφού).

«ΣΥΝΔΡΟΜΑ ΔΥΣΛΕΞΙΑΣ»
Οι Mattis, French & Rapin, συνέταξαν μια μελέτη, η οποία αποτελούν από 113 παιδιά και είχαν ως σκοπό να ερευνήσουν την αιτία της δυσλεξίας. Εξέτασαν όλα τα παιδιά σε IQ, όραση, ακοή και ακαδημαϊκή έκθεση. Αυτοί διαίρεσαν τα παιδιά σε 3 γκρουπ: 
1) αυτά με εγκεφαλικοί βλάβη που μπορούσαν να διαβάσουν, 
2) αυτά με εγκεφαλική βλάβη, που ήταν δυσλεκτικά, και 
3) αυτά χωρίς εγκεφαλικοί βλάβη που ήταν δυσλεκτικά.
Βρήκαν μια ενδιαφέρουσα ομοιότητα μεταξύ αυτών με αναπτυξιακή δυσλεξία και αυτών με επίκτητη δυσλεξία. Στη βάση αυτών των αποτελεσμάτων, διαίρεσαν τη δυσλεξία σε  τρία σύνδρομα:

ΣΥΝΔΡΟΜΟ 1 ΓΛΩΣΣΙΚΗ ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
Αυτό το σύνδρομο χαρακτηρίζεται από ανομία, δυσκολία κατανόησης, μπερδεμένο αυθόρμητο λόγο και δυσκολία διάκρισης ομιλίας- ήχου. Η όραση και η κινητική συνεργασία είναι φυσιολογική.

ΣΥΝΔΡΟΜΟ 2 ΑΡΘΡΩΤΙΚΗ ΚΑΙ ΓΡΑΦΙΚΗ ΜΗ-ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ
Τα παιδιά μ’ αυτό το σύνδρομο έχουν μεγάλη κινητική δυσλειτουργία. Έχουν φτωχό λόγο και συνεργασία γραφής.

ΣΥΝΔΡΟΜΟ 3 ΟΠΤΙΚΟΧΩΡΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΠΤΙΚΗ ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
Αυτά τα παιδιά πετυχαίνουν 10 πόντους περισσότερους στο προφορικό IQ απ’ ότι στο IQ εμφάνισης. Η οπτικοχωρική τους αντίληψη είναι ιδιαίτερα φτωχή, όπως και η ικανότητα τους να «αποθηκεύσουν» και να επαναφέρουν οπτικά ερεθίσματα (Macdonald, Critchely, 1990) , (Critchely, 1990).